SON İNSAN

Ne günlere kaldık

Ölümlere alıştık

Acılara kandık

Taş kesildik

Robotlaştık

Her ne varsa kanıksadık

Kötüleri gördükçe eve kapandık

Yalnızlığa alıştık

Can derdinde insanlık

İnsan mı kaldı, iyileri yerden kazıdık

Önemini yitirdi dünya, uzaya göz diktik

Bizler güzel yaşadık

Aşık olduk, sevdik sevildik

Kırlarda koştuk başımıza çiçekten taçlar taktık

İyiler gitti üçer beşer yalnız kaldık

 Yalnızlığa alıştık

Bizden sonra tufan, kim kime tum tuma

Akrabalar akrep oldu

İnsan, yalnızlıkta  sefa buldu

Kendi kuyusunu kazdı

İnsanlığa yazık oldu

Çıkar uğruna heder oldu dünya

Can mı dayanır buna?

Canları geri mi çekiyor Huda

Robotlara mı kalacak dünya?

Galiba!

eminnur güler acar