Hayat yorgunluğu

Tutun düşünüyorum hayattan yoruldum.
Sevdiklerimi tek tek kaybediyorum.
Gönlümün ışığı sönüyor.
Karanlık bir ıssızlıkta kalıyorum.

Düşünmekten kendimi bulamıyorum.
Tutun ben tulacak bir umutdu bulamıyorum
Hayata küsüyorum kadere mahkum ediliyorum.
Sevgiye hasret kalıyorum.
Yanımda sahte dostlardan gerçeğini ayıramıyorum.

Üzülmekten çok yoruldum be.
Kalbim cayır cayır pirem ateşi gibi yanıyor
Gözyaşlarımı tutamıyorum bulutlar gibi kanar casına ağlıyor.
Ayaklarıma kısa prangalar giydirdiler yürüyemiyorum. Ellerim kelepçelendi.

Nasıl çıkarım bu hayattan yol bulamıyorum.
Artık yavaş yavaş ölümü bekler gibi karanlık gecede düşünüyorum. Yaşadığım kötü anılar geliyor aklıma birdaha kırılıyorum.

Ellerimden sevdiklerim yavaş yavaş kaybetmek beni eritiyor. Sende ondan olma sevdiğim