SON İNSAN
Bir
zamanlar insanları sabun yaptılar
Şu
günlerde fabrikalarda gübre yapıyorlar
Her
ölenden sonra düşünürdüm
Şu
karşıki çam ağacı hangi atamın nüvesinden
Atam
oradan mı dirildi diye!
Her neye
baksam canlı
Taş bile
kuma dönüyor,kumdan cam
Kumdan
şifa oluyor
Lüzumsuz yok yaratılan
Her şeyi
hazır bulduk, şükür etmesini bilsek
Babalar
kızlarını, Anneler oğullarını severmiş farklı
Eksik
yanlarımızı biliriz aslında
Toprak
suya hasret insan yeşile
Yeşil
güneşe hayran, çevirir yönünü o yana
Gelecekte
haplarla beslenip
Şekil
değiştirecek ,bu günkü şeklimize gülecek miyiz
Değişim
çağına tanıklık ediyoruz
İşimiz
zor gibi
Ölene
üzülemiyor, doğana sevinemiyoruz
Duygulara
yer kalmadı, Robotlaşıyoruz
Robotlar
devri başladı çoktan
Korkarım,
dünyada yaşayan son nesil olmalıyız!
eminnur güler acar