SON  İNSAN

 

Bir zamanlar insanları sabun yaptılar

Şu günlerde fabrikalarda gübre yapıyorlar

 

Her ölenden sonra düşünürdüm

Şu karşıki çam ağacı hangi atamın nüvesinden

Atam oradan mı dirildi diye!

 

Her neye baksam canlı

Taş bile kuma dönüyor,kumdan cam

Kumdan şifa oluyor

 

Lüzumsuz  yok yaratılan

Her şeyi hazır bulduk, şükür etmesini bilsek

 

Babalar kızlarını, Anneler oğullarını severmiş farklı

Eksik yanlarımızı biliriz aslında

 

Toprak suya hasret insan yeşile

Yeşil güneşe hayran, çevirir yönünü o yana

 

Gelecekte haplarla beslenip

Şekil değiştirecek ,bu günkü şeklimize gülecek miyiz

 

Değişim çağına tanıklık ediyoruz

İşimiz zor gibi

 

Ölene üzülemiyor, doğana sevinemiyoruz

Duygulara yer kalmadı, Robotlaşıyoruz

 

Robotlar devri başladı çoktan

Korkarım, dünyada yaşayan son nesil olmalıyız!


eminnur güler acar

( Son İnsan başlıklı yazı eminnur tarafından 9.03.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu