Yorgunum
Yorgunum…
Hayatın anlamsız koşuşturması,
Körpecik bedenimi yordu,
Yaşama sevinciyle doluyken,
Durgunlaştım birden,
Tat vermez oldu bir şey,
Ne giydiklerim,
Ne yediklerim,
Ne de gördüklerim…
Yorgunum…
Düşlerim bile fakir düşmüş,
Yok artık krallar gibi saraylarda yaşamak,
Altın tabaklarda ikramlar,
Cariyeler,
Sanırsın kıtlık…
Ne oldu şimdi!
Neden!
İsyanım kendime,
Haşa Yaradan’a değil asla,
Yorgunum…
Ne gündüzüm de güneş,
Ne gecemde ay ve yıldız,
Hayatın anlamsızlığına odaklanmışım,
Her yer zefiri karanlık,
Bir ışık belirtisi yok,
Bir yanımı yitirdim,
Bir yanım eksik,
Anlatsam,
İçimi döksem var ya,
Şu heybetli dağlar dayanmaz,
Eriyip yol olur,
İçimi döksem var ya,
Gök ağlar,
Gözyaşları sel olur,
İçimi bir döksem var ya,
Yangınım her yeri yakar,
Kül olur,
İyisi mi ilişmeyin,
Kendi halime bırakın…
(
Yorgunum başlıklı yazı
Aforizma tarafından
18.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
