Umutlar sarp kayalarda saklı kaldı,
Yıllardır ne gün yüzü gördü, ne yağmurda ıslandı.
Güvelerde ciğerini çoktan sarıp sarmaladı
Delik deşik yarısı silik bir hayaldi
adımızla üşüdü
Rutubet kokulu umutlar
Sevdaya hasret düştü

UMUTLAR SARP KAYALARDA SAKLI KALDI
Ne insan eli değdi, ne de adı anıldı.
Gerçeğinde ta kendisiydi ama
birazda kaçamak yanı vardı
Saklanmasa eminim,hayat da bulacaktı
Tüm umutlar gibi saklanan yerde kaldı

Almak istedim koyduğum yerden,
Kayalıklarla umutlarım birbirine sarıldı.
Kırlangıçlara yuva olmuş gizli düşlerim,
El değemedim,
ÇÜNKÜ KIRLANĞIÇLAR,
çığlık çığlık başımda döndü...

Çok da zaman geçmiş olmalı ,
Doğru burda bir söğüt ağacı vardı,
Vefasız bir dost gibi umutlarım da,
ZATEN BENI TANIMADI

Dorlak zamanın sönmez ateşi,
Hangi su gelip seni söndürdü.
Ölümü seçmiş yorgun bağrında,
Üstelik gül de değil bak,
ISIRGANLAR NASIL BÜYÜDÜ...

Sezsiz sedasız dönerken,
Hakim, kayalarda göçmen kuşlardı
Bir iç çekip başım önde giderken,
kayalıklara doğru yürüyordu
BİR ÇİFT SEVDALI..

Ümit Seyhan


( Unutulan Umutlar başlıklı yazı Ümit Seyhan tarafından 20.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu