Burukça veda ile sevinçlere yol aldın
Söyle sen bu uykuya bensiz kim ile daldın
Anım sana kurulu nasıl uyuya kaldın
Aç canım gözlerini sessizce haykır beni
İster döv, vur, yarala ister söv, say, kır beni…


Sen sözünde durursun gidip tez gelecektin
Pişti, fanti oynayıp yazgını yenecektin
Yapma be candan ötem böyle mi dönecektin?
Sana gelen Azrail bana gelsin sor beni
Senin kara haberin ne hallere kor beni…


Erkek ağlamaz derler, söyle kim bu yalancı?
Kadın, erkek dinler mi? Yanmış yürekte acı
An be an saplanırken sızım sızım bir acı
Eşikte kar olayım ellerinle kür beni
Ya yele ver kokunu ya yele süpür beni…


Ey! Almanın hekimi sen nasıl bir hekimsin?
Ulan allahsız köpek nasıl kıydın, sen kimsin?
Bu davada hem cellât, hem savcı hem hâkimsin
İnim inim inletir iç donduran har beni
Karanfiller solmadan son baharda vur beni…


Ey! İklim, dağ, tepeyi yedi katı yaratan
Ey! İblise taş için Arafat’ ı yaratan
Cennete geçmek için kıl sıratı yaratan
Ya can ver karanfile, ya tamuna sür beni
Can dediğim canımla bir kefene dür beni…



Veysel Cerit____YAZGI24