Yine yangın yeri evren
Ağaçlar suskun
Çiçekler boynu bükük
Kuşlar sakince çekildiler yuvalarına
İnsan ise ortada
Çocuklar konuşmaya hasret
Sırtında yüklü cümleler
Beklemeğe bürünmüş ufacık yürek
Güzel günler göreceğiz
Sabret
Nice gönlü mis kokan insanımız vardı
Nur akan yüzler
Kaldı mı ki o eski toprak
Ölçülürdü söylenen cümleler
Şimdi onca insan var
Başı göğe eren
Can yakmayı seven
Karşısındakini suskun bilen
Çeken bilir deriz ya hep
Sessiz kalışlarımız
Bakışlar anlatsın isteriz
Haksızda değiliz
Sözcükler konuşur duyulmaz
Kalem çizer görülmez
Beden dile gelir anlaşılmaz
İşte bundandır
Sessiz kalışlarımız
Dile gelir bir cümle
Yanlışa çevrilir
Resimler gelir dize
Görmezden gelinir
Gözler anlatmak ister size
Devası bulunamaz denilir
Lakin
Çare çok, bulan yok
Korkar olduk nesilden
Yazarın
Önceki Yazısı