Yakarım Düşlerimi
Kanatlarım kırık, usumda hasreti gidememenin.
Veda etmedim,yabancısıyım ya bu yolun.
Hep gidene bakarım ...
Gök mavi ...ağaç yeşil..gri düşlerin ötesinde sen.
Büyüsündeyim şimdi yüreğimdeki raksedenin.
Bedelsiz günahlarım var ,yalancısıyım solun.
Yanmışlığına gecenin yakarım düşlerimi.
Ve bir daha,
Anmam nasırlı duyguları.
Öylesine kalakalsın ölüm gibi.
Aynalarda yansıman, flu cezben.
Resimlere düşmüş mavisi gözlerin.
Büyüsü şaşı bakar, korkarım.
Kırıklığı işte menzillerde yolun.
Tartıya gelmez gerçi ,eksilerden çıkarım düşlerimi.
Zor be yazmak,
Gül gülşene küs iken hem.
Zira ,bülbül dünden küsmüş yare.
O dağlar ki ,aşığa yol vermedi Ferhat mı olsam.
Şirin bekler mi vuslatını, ya ölüm gelirse...
Deli Dumrul`luk da var gerçi özünde sevdanın.
Hep grisinde yansımaları bu parabolun.
Bakışlarına sebepsiz takarım gülüşlerimi.
(
Yakarım Düşlerimi başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
25.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
