Sonbaharın rüzgarlı sokaklarında
Estikçe döker umutların yapraklarını
Yürür yorgun ayaklar unutur yorgunluğunu
Düştüğü bilmediği kocaman bir boşlukta
Sağır edici bir sessizlik izbe nemden
Küf tutmuş duvarlardan tam silinmeyen
Resimlerin kırıntıları kalmış
Dönüp baktığım sağımda solumda
Sarımsı sarı ışıklar vurur pencereme
Sızar perdeden aşarak dalar odama
Adsız bir duygu oturur yumruk gibi
Yüreğimin tam ortasına nefesiz bırakır
Bakma bedenin durduğu yere
Oysa firarda gerçek ben dediğim
Hani bir ben varım birde benden ötesi
Sözü geliyor aklıma bugün aynen öyleyim
Meçhul yarınlar ardında soru işaretli umutlar
İçinde toprağı boşalmış taş duvar benzer
Sanki yıkıldı yıkılacak eyrimsi yönden
Tıpkı yaşadığım ve dünde kalan günler gibi
Dem verir gece hüzüne sessiz seyre dalan
Ve çok uzaklara dalan gözlerimin
Alyuvarında tüm perdelerinde katmanlarında
Sarmaşık misali sarar var olan benliğimi
(
Sonbahar Rüzgarı başlıklı yazı
ÖNDER_34 tarafından
18.09.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
