Yüreğimizden atamazken
Vuruyorlar en can alıcı yerinden
Tekrar tekrar acımak var ya
Düşüncesizce kıranlar yıkıyor
Şimdi düşünüyorum da
Arkamdan bakan
güneşti
Güldüremediğim yüzümün
Aynasıydı belki yaralarım
Kanamasın diye çabaladıkça
B
aşka yerden çıkmalıydı
Yıllardır sessiz acılarımıdı
Yüreğimde çıbanlaştırdıklarım
Ancak kendime emanet ettiğim
Kimseye vermeye kıyamadığım
Yıllarca kanattığım ama kıyamadığım
Okşayıp okşayıp sevdiğim
Güllerimdi yürek çatlaklarım
Kendimi büyütememişim
Başımı koyacak ağlayacak birini beklemişim
Hep
anne demişim
Yaralarımı büyüttüğüm gibi.
Yaralarımı saklayıp kıyamatıkça
Kendimi bitirdiğini görüyorum
Bıraktım artık kanasın
Bir gün kanamayı bırakacak
Güneşi göreceğim yanıbaşımda
Bir gün kanamayacak biliyorum
Biliyorum
Demet Akyürek
