YAŞIYOR İNSAN
Dünya girdabında çile çekerken,
Dermansız dertlere düşüyor insan,
Ömür takvimleri yaprak dökerken,
Yaşamak denirse yaşıyor insan.
Bazen hüzün dolu ezgi dilinde,
Bazen umutsuz aşk hicran gölünde,
Sevdiğinden ırak gurbet elinde,
Hayatın yükünü taşıyor insan.
Boz bulanık sular durulmuyorsa,
Saatler vuslata kurulmuyorsa,
Kırk yılda bir hatrı sorulmuyorsa,
Sabır ocağında pişiyor insan.
Özden im yarenden gelirse azar,
Güneş doğmak bilmez geceler uzar,
Yastığı taş olur yatağı mezar,
Dostunun tavrına şaşıyor insan.
Murat ÖZDEN
(
Yaşıyor İnsan başlıklı yazı
Çerkezoğlu tarafından
6.11.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
