Giden bir hayale benziyordu her şey…
Az önce buradaydı
Az sonra ötede…
Kalmalar acı veriyordu her zaman…
Gidenler uzakta da olsa
Hep bırakılan yerdeydi kalanlar…
İlk günün sıcaklığını taşıyordu hala yaralar,
Ve bitmeyen bir hasretin adını yazıyordu hatıralar.
Kalem karaladıkça karalıyor,
Gözyaşı silmeye çalıştıkça
Karalanan bir bıçak misali kalbe saplanıyor.
Ey gönül!
Hala bekler misin yollarda?
Bekleyen gözler görürüm
Ki öyle bir boşlukta…
Dokunsan ölüdür dersin
Oturup ağlasan sen de bekler misin?..

01/03/2010
( Kalanlar başlıklı yazı serdar-dogan tarafından 28.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.