HAYAT VE SON BAHAR
Baþlar kýrlangýçlarýn göçü sonba­harýn ardýndan,
Ve yapraklar da sararýp dökülür dalla­rýndan.
Son yeþilliklerdir sonbaharýn alýp ta götürdüðü,
Ve son uçuþlarýdýr kýrlangýçlarýn sürü sü­rü.
 
Görünmeyen neydi bu güzelim mevsim sonrasý?
Tüm gözler, ufuklarda, semalarda, aðaçlar­da.
Hayat ta böyle, baþlar insanlarda ayrýlýk acýsý,
Yalnýz mutlu ve hüzünlü anýlar kalýr hatýralarda.
 
Kaldýrýp baþýmýzý ümitle bakacaðýz semalara,
Aðlayacaðýz, semalar da aðlayacak kara kara.
Artýk ne yeþil yapraklar kalmakta dalýnda,
Ne de mutluluk saçan mavilik sema­larda.
 
Tabiat tedirgin, insanlarda da ümitsiz bakýþlar,
Ve þairlerin defterlerinde yarým kalan mýsralar.
Ecel gelip çatanda, ayrýlýp gideriz bu dünyadan,
Kaçýþýmýz olamaz, ölüm denen bu yazgýdan.
  VEYSEL YILDIZ ( GÜRGÜROÐLU )