Ahvali Beyan 39

Biri çekip atmýþtýr, kolundaki kim dedi

Sobelenen bir bakýþ, fýrlattým aðabeyim

Ortam oldu karakýþ, evde her yer buz kesti

Say ki düþüp çanaðý, çatlattým aðabeyim.

Hediyeler tek taþlar, yine yüzü gülmüyor

Canýmýn içi balým, senin yerin dolmuyor

Ben sensiz hiçim dedim, asla ikna olmuyor

Bir demet karanfille, anlattým aðabeyim.

Güzellik abidesi, sultaným ilk göz aðrým

Bana biraz süre ver,  hala yola koyarým

Resmi, gayrisi var mý, o da sen gibi yarim

Elimde beyaz gülle, anlattým aðabeyim

Gönlümün densizliði, gördüðüne vuruldu

Bir deðil iki deðil, üç parçaya ayrýldý

Dil dökerim anlamaz, bu gariban yoruldu

Kayýt yapýp kendine, dinlettim aðabeyim.

Bu kadar kibir niye, bal gibi yaþanýlýr

Ýlla çözüm bulunur, bir þeyler düþünülür

Sýrt sýrta verirseniz,  gül gibi yaþanýlýr

Kibar zarif bir dille, anlattým aðabeyim.

Ýki senden bir ondan, konusuna girmedim

Benim için hepsi öz, üzerinde durmadým

Ötekinden çocuk yok, iþi katýp karmadým

Kumalýk meselini, çýtlattým aðabeyim.

Nuh da demiyor artýk, gelip durumu görsen

Sana hürmeti çoktur, akýl nasihat versen

Ulan hýyar diyorsun, kýr kýr kalbimi kýr sen

Güvenimi sevgimi,  katlettin aðabeyim

Yahya Koza