GÖKKUŞAĞI

Kırmızıyla tutuşur ateş olur  harlarım
Onun bir gülüşüyle renklenir baharlarım
Bir bakışla  eriyip suya döner karlarım
Şaşkın ördek misali göle dalıp yüzsem mi

Turuncu bir ışıkla güneş oldu dünyama
Unuttum işi gücü meylim düşünce ona
Sarılıp hayallere varıverince sona
Bu kabustan uyanıp gerçekleri görsem mi? 

Sarı der ki ayrılık, mutsuzluk benim adım
Bekledim onca sene yalan oldu muradım
Kalbimdeki yerine kimseyi koyamadım
Vurup tele tezeneyi derdimi söyletsem mi

Yeşillenir yapraklar  içimi ferahlatır
Lakin kırağı vurur yüreğimi kanatır
Aşk dinlemez ki dostum ne gönül ne de hatır
Çıkarıp da kalbimden biraz mola versem mi

Mavi gözlerde buldum mutluluğu huzuru
Çıkardım yüreğimden nefreti ve gururu
Mümekemmel bir insandı yoktu  hiç bir kusuru
Ferhat gibi kazarak dağı taşı delsem mi? 

Menekşenin morunda gizli hatıralarım
Aklıma geldiğinde sessiz sessiz ağlarım
Başıma yedi renkli gökkuşağı  bağlarım
Geçip bir gün altından mutluluğa ersem mi? 

Beyaz çok yakışırdı melek sanırdın görsen
Sen de mecnun olurdun ona gönlünü versen
Dokunmaya kıymazdın onu ben kadar sevsen
Yaşamak zor geliyor onun için ölsem mi?

Saygılarımla
Sebahat Karagöz
( Gökkuşağı başlıklı yazı S.Karagöz tarafından 9.12.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu