yabancı bir
şehirde uyandım bu gün
bilmediğim sokaklar da
bilmediğim bir yöne doğru
bildiğim bir sebepten saatlerce
yürüdüm
saçı sana benzeyen
sen gibi yürüyen onlarca insan geçti
yanımdan
aldırmadım
yabancı bir şehirde yabancı insanların
içine karıştım
bütün sesler kulağımda uğuldadı
ben yine aldırmadım
her şey yabancı
her şey farklıydı
yürüdüm
yürüdüm
yürüdüm
kaybolurum sandım
yok olurum
ne ben kayboldum
ne içimdeki sen yok oldun
en yabancı yerde bile
en tanıdık sen vardın
gittiğin yere yüreğini götürdükten sonra
kaybolmak ne mümkünmüş
anladım…
ama aldırmadım
yürüdüm
yürüdüm..
köşeyi döner dönmez tablasında simit
satan
o kara kuru çocuğa yaklaştım
bir simit aldım
banka oturdum
bir simit kokusu bu kadar mı
hatırlatır insana
bu yabancı yerde anladım ki senden çok
denizi , martıları ,vapurda içilen bir
bardak çayı
kısaca ben
İstanbul u özledim……
silgisizce....