Online Üye
Online Ziyaretçi
hiç bilemedik vazgeçtiklerimiz için,
ne kadar değerli olduğumuzu..
yaşamadan bilinmez ki....
hep sevmediklerimizi yaşarken
ömrümüz sevdiklerimize hayal kurmakla geçti...
mesela hiç ağız dolusu gülemedik biz
belkide hiç yürek dolusu sevemedik
hep korktuk...hep korkutulduk..
yasaktı , günahtı
hele bir el alem vardı hiç yakamızı bırakmadı.
o el alem duymasın , görmesin diye hep gizli saklı sevdik...
Biz bir seçim yapmak zorunda kaldık..
ama sonunda hep akla karayı seçtik....
Koştuk ...koştuk...yakalayamadık mutluluk denen treni
Ya geç kaldık ya teğet geçtik....
Hep arkasından baka kaldık...
Oysa seçebilseydik
Hepimiz o trene binerdik..
Hiç bilemedik ki o tren en son nerede durdu.
Ve hiç göremedik ki gidip dönenleri
Hep el alem yüzünden kaçırdık işte bütün trenleri.....
KAÇAN BÜTÜN TRENLERE SELAM OLSUN
SİLGİSİZCE