Gön içinde sanırlar, seni değil mi gönlüm?
Bilmezler ki sığmazsın, ne çuvala ne kaba
Aciz nefsin peşinde, geçirirsin hep ömrüm
Farkına varmalısın, çekilmeden hesaba
Dünyalara sığmadı,bir sende buldu huzur;
Damgası ötelerde, mazrufu üzre
zamanSevmeyi bilenlere, makamı dünden hazır
Severken sevilesin, nefrete verme aman!
"Gönül" dediler sana, b
aşka isim arama
Girmesin o saraya, sahibinden gayrısı
Karartmadan ışığı, merhem olsun yarama
Tabip falan istemem,taze iken ağrısı
Ol ismine müsemma,
aşk ile dolsa insan
Şen olur arz u zemin,kavgaya
vakit olmaz
Gönlü temiz olanda,olmaz ki kirli lisan
Şakır bülbül dem’inde,kimseye korku salmaz
Hakikate erenler, o gönle koşa gider
Daldan dala atlamaz,yolu yeganedir hep
Safi olan o yerde,
gönüller coşa gider
Sözüm sanadır gönlüm, arama b
aşka sebep
