TEŞEKKÜR EDERİM SEVGİLİ SİLGİSİZCE
ARKADAŞIM:
HADİ TUT ELİMİ…
TUTAN BİRİ ELBET VAR OLMAZ MI OLMAZ
MI?
SEVGİMLE.
Özensiz bir gülüş içimi kıyan ve
sapır sapır dökülen günün son saniyeleri.
İklimler deviniyor derken saati
kuruyorum ama vakitsiz bir zamana uyanıyorum.
Hecelerin mezhebi ve yalnızlığın
karekökü…
Emir kipleri yüklendiğim elbet emir
eriyim ömrün hani, hani…
Kucakladığım gün ışığı
Gecenin s/üzgün gülüşü
Harflerse ihtilaf halinde
Sözcükler belki de göbek bağının
düşmediği
Kıyamet habercisi onca ses gaipten
gelen
Ve etekleri zil çalan iblis
Gecenin soykırımı
Varlığın hicabı yüklendiği
Menşei mi dünün?
Miadı dolan mutluluk
Miracı yakın sedeften gülüşler
Haznesinde yıkım aşkın
Hazine bildiğim kadar sevgiyi nasıl
da şaşkınım
Bir ömür g/izini sürdüğüm
Bilemediğim kadar da saklıymış içimde
Hazan muadilim
Hüzün köklerimden sızan
Baharın esintisi
Yarınların beklentisi
Olmaz mı bir sahip çıkan?
Öncüsüyüm duyguların
Karaladığım satırlardan fazlası kara
çalındığım
İçimdeki müzik kutusu notaların dahi
çalındığı
Bir derken iki ve tıp:
Sözcüklerin beli bükük
Yürekse yarım yamalak bir güne
sığınıp da
Sığmadığım kadar yere göğe
İp atladığım günler dün gibi
Komşu teyzenin neşeli sesi
Kucaklayan ne çok insan varmış meğer
dünde saklı
Güne ulaşamayan güzellikler yine de
içimde yerleşik bir dünya
Bir Huda’nın bildiği bir benim
İkimizin sırrı işte
İkiletsem de asla geri çevirmeyen
Cehennemi yaşatsalar bile
İçimdeki cenneti daim kılan biri var
biri yanımda
Ezelden ebediyete kimsesizliğimi
sonlandıran
Nasıl ki hazandır içim
Nasıl ki dışım bahar
Asla elimi bırakmayan biri var
Tutuşan kimliğim
Tutumsuzum nasıl da nasıl da severken
Ne fark eder ki kim olduğu?
Yaşı cinsiyeti olmayan yürekler
İçime soktuğum varlığına uzaktan da
olsa d/okunduğum
Birileri demese bile ben hep de
tutmadım mı elini?
Öykündüğüm dünüm
Öldürdüğüm nefsim
Ölümsüzlüğe sirayet eden yüreğim
müzmin sevgim
Hem sevilmek için sevmedim ben
İklimler seğirten içimden dışarı
İkilem yüklü mizaçlar varsın
soldurdun yaşama sevincimi
Ne fark eder ki bu dünyada dikiş
tutmasam?
Söküklerimden sızan acıyı mademki
Rabbim sonlandıran.
Hasretim kendime
Haset edenlerin uzağında
Havsalamdan taşan ne çok şey
Tıkış tıkış yüreğim bin bir kerametle
S/üzgün yüzüm artık kimse gölgelesin
sevincimi
Yarıştığım sadece zaman ve kendimi
Güncellediğim her gün her şiir
İzafi olmayan bir sevgiyi bir sevinci
Böldüğüm saatlere
Ömrüm uzun olmasa ne ki
Uzun uzadıya sevdikten sonra:
En çok Rabbimi nasıl ki bilendir
tutandır elimi
Üstelik karşılıksız uzattığım elim
tüm insanlara
Tutuşan yer gök dermanı yarınlarda…