O
geceTüm hayatımdan
Aforoz etmiştim seni
Affetmemek üzere
Yine eskisi gibi
Acılarımı koynuma alıp
Uyumak zorunda kalışım
En acısıydı belki
.
Hayallerim artık
Tek tek değil
Hepsinin suda boğulduğunu
Hissederken
Canımdan can almıştın benim
.
Yüreğime gömdüklerimle
Uyumak zorunda kalışlarımı
Kefenin den çıkartıp
Sonsuzluğa bıraktım artık
.
Sen bana bir ömür borçlusun
Aslında
Sonsuz
yağmurlarımı
Geçmişimi
Kaybolan yıllarımı
.
Sen bana
Giden gençliğimi
Sensizliğimi
Gülmeyen yüzümü
Sen bana
sevgisizliğimi
Borçlusun
.
O
geceTüm hayatımdan
Aforoz etmiştim seni
Affetmemek üzere
.
Sen bana
Bir nefes borçlusun
Ölen birini hayata döndürmek için
Çabaladığım yıllarımı
.
Aslında boş yere tüketmişim
Seninle olan yıllarımı
Suç bende
Suç kıyamayışlarımda
.
Sen kıyamadıkça
Öyle eziyorlar ki seni
Üzerine basıp çiğnenirken
Gıkın çıkmamış
.
Damarlarımdan akan kanın
Yolunu değiştirmişim
Tüm negatifler yerini
Pozitiflere bırakmış
.
Kanayan yaralar kapanmadı da
Kabuk bağlamış
Kendimi bile affetmişim
Bana yaptıklarından dolayı
.
Affedilişimin rahatlığıyla
Geceyi affetmişim
Bir çay demlemişim
Kayboluşların şerefine kaldırmışım
Bardağını
.
Geçmişime yudumlamışım
Geleceğime yudumlamışım
Yeniden doğuşuma
Ben ben oluşuma
Bir bardak daha doldurmuşum
Demet Akyürek