Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir başına…
Gecenin karanlığına koşuyorum ben,
Sen geceden koşar adım uzaklaşırken…
Sevdaya bakışımız açımız bile farklı seninle!
Sen bakarken kaçamak gözlerle
Ben dümdüz sana bakıyorum öylece…
Sen anlayacaklar korkusu ile yaşıyorken,
Sensiz bir adım bile nefes alamıyorum ben…
Kemiklerim birbirine giriyor, etinden sıyrılıyor
Sızlıyor kemiklerim, ayazda kalmışçasına
Bir yangının tam ortasında yanmışçasına….
Bir çocuğun; kâbusun ortasında uyanıp ağlarcasına
Bir insanın, vatan toprağından zorla çıkarılmışçasına
Bir idam mahkûmunun; günü gelmişçesine…
Öyle acı, öyle ürkütücü ve öyle yalnız bir başına…
"Kalem yazmaya başladı bir kere" adlı eserimden.