Sevgi, sürüldüğünde her yaraya şifa veren en etkili ilaçtır.
Yaşayan her canlı ona yüzde yüz muhtaçtır.

Sevgi, üşümelerin her türlüsünü eder bertaraf.
İşin kolayına kaçmadan sevenlerin günahları olur af.

Sevgi, bırakılan her yere haddinden fazla yakışır.
Sevgiyle hemhal olanlar birbirleriyle kardeşçe sarılıp kucaklaşır.

Sevgi, yazılmakla ve anlatılmakla bitirilmez ancak ve ancak yaşanır.
Dostlarının bir anlık firakında gözlerden hemen yaş boşanır.

Sevgi, her yüreğe bıkıp usanmadan aşk ve şevkle hamallık ettirir.
Çorak arazilerde bile rengârenk Muhammedi gülleri bitirir.

Sevgi, insanı cennetlik eden vuslata götürür.
Gönül bahçesinde gül sevdalısı bülbülleri bir acayip öttürür.

Sevgi, huzur ve mutluluk dolu yuvalarından sıcaklığıdır.
Dibi ıslak olmayan insan gibi insan olanların alın aklığıdır.

Sevgi, her türlü olumsuzlukları en hayırlı neticelere bağlar.
Hak ile batılı, güzel ile çirkini, birbirinden ayıran gözler dayanmaz ağlar.

Sevgi, kitaplarda yazılmayan en ulvi mutlulukları yaşatır.
Okundukça okunan aşkın mektuplarını, kesik uçlu kalemlerle yazdırır satır satır.

Sevgi, yorulmadan uçan, barış ve kardeşiliğin remzi bembeyaz güvercinlerdir. 
Sevenin sevdiğinin başına taç yaptığı, birbirinden güzel bahar çiçekleridir.

Sevgi, üşüyen gönülleri sımsıcak eden yazın Temmuz güneşidir.
İnsan yaşadıkça tırnağını bile dünyaya değiştirmediği biricik eşidir.

Sevgi, en manidar huzur ve mutluluğun hiç durmayan salıncağıdır.
Kolay kolay bozulmayan, mahir bir örümceğin kısa zamanda yaptığı ağıdır.

Sevgi, taş duvarların mukavemeti ve kaplıcaların kaynar suyudur.
Asil gönüllerde taht kurduran, insanlık kitabını hatim etmişlerin güzel huyudur.

Sevgi, insanı kemliklerden ve çirkinliklerden tamamen uzaklaştırır.
Gönül köprüleri kurdurur, insanı insana kardeşçe yakınlaştırır.

Sevgi, azimdir, sebattır, sabır ve metanettir uzakları yakın eder.
Onun olduğu gönüllerde zemheriler yoktur dört mevsim güller biter.

Sevgi, gönül tuvalinde resmedilen insanın doğuşu, yaşaması ve ölmesidir. 
Gülmeyi unutmuş garip gurabanın, canı gönülden çok içten gülmesidir.

Sevgi, benim ben diyen alimlerin bile tefsir edemediği en gizemli duygudur.
İnsana dört elle hayata bağlayan olgudur. 

Sevgi, insanın taşımaktan yorulmadığı barların en hafifidir.
Âlimlerin meclisinde, yüreğinde sevgi bulunduranların taltifidir.

Sevgi, insanı kibar ve nazikleştirir. Beyefendi ve hanımefendi eder.
Kalmaz gönüllerde gam ve kasvet güvercin misali uçar gider.

Sevgi, ezberleri bozar ve taşlaşan gönüller yumuşanır.
Kimsesiz dul ve yetimlerin başları, onunla okşandıkça okşanır. 
18/ Nisan/ 2022

( Divan-ı Halil 37 başlıklı yazı sadeceo tarafından 18.04.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu