Azrailin Sevinci
Can uçmuşta,beden kalmış
Yummuş yeşil gözlerini.
Eşe dosta haber salmış
Yana salmış ellerini...
Külle lavlar zehre karmış
Yaktı da geçti,acılar kalmış
Yürekler yandı,alazlar sarmış
Azrail kilitlemiş çenesini...
Bu yaşta olur mu,bırakıp gitmek?
Ardında canları biçare etmek
Çocukların isterdi seninle büyümek
Toprak almış bedenini
Anamın sarı başlısıydı
Adı babamın babasıydı
Merhaba diyenin,ahbabıydı
Anılar söylüyecek sözlerini...
Onur`u, Salih`i, Semih`i vardı.
Dört oğlanken,üç tane kaldı.
Ardından her yeri dualar sardı.
Azrail sevin, gör eserini...
Sevenlerin senin için toplandı.
Tüm acı bakışlar,bedenine saplandı.
Girince tabuta,gözler yine yaşlandı.
Kırksekiz yıla sığdırdı ömrünü...
Ölümü yazma şair,boşuna..
Anlarsın ancak,gelirse başına.
Yazarlar ardından mezar taşına
Doğumla ölümden, bir mezar kalmış...
(
Azrailin Sevinci başlıklı yazı
Ayhan HIZ tarafından
7.04.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
