Muğlak düşlerim, hafız ben düş
ikliminde saklı bir gerçeğim.
Metaforları günün yiten
Bense meddücezri gecenin
Top yekûn sökün eden
Ah, yıldızlar
Ah, yaldızlı yolunda yalnızlığın:
Yıldız olsa adım ne ki?
Yâd edilesi dünün kumaşı
Bazen içime esen rüzgâr
Kör mizaçlı gölgeler
Kordan heceler
Hatırı sayılır kıyıma uğradığım
Kıyamet habercisi şerh düştüğüm
çetelesi ömrün
Yakut gözlerinde göğün
Kornası susmayan kaçak yolcu taşıyan
Ne araba ne tren
Ne de esefle sürüklenen bir nida
Gökyüzündeki rutubet
Saklı simaların çehresi
Semanın bilgiç tarifesi
Öyle ya: buyurdu Zerdüşt
Buyurgandı ruhu ölümün
Karambole giden ömür
Devasa sarkacı zamanın boykot ettiği
kadar
Çalar da çalar çanlar
Sancağı yüreğine saplı
Sadık olduğu kadar Rabbine nasıl da
sevdalı
Bir Hümayun
Bir hüzün
Bir de hülyası dinmezken gönlün
Sureler ve suretler
Veda hutbesi günün
Sandalın su alan dibi
Kaptan köşkünden firar etti edeli
Şu ömrün dümeni
Artık kimin eline geçtiyse
Geçkin ve şaşkın insanlar
Gergef misali
Gerili yüzünde
Gerisin geri giden bir insanlık
Çatlayan ar damarından dökülen kan ve
kin
Kirli ellerinde dünyanın
Kimse artık birbirine kin duyan
Sevgiyi baltalayan alaycı gülüşler
Solan yüzü çocukların
Sürgüsü kimin elinde kaldıysa artık
vefanın
Kalender meşrep gece
Kalantor gölgelerin cebinden dökülen
hece hece
Havsalası almaz ki insanın
Hizalamaksa duyguları
Haşmetli bir girdaba tutsak
Hatırşinas insanlardan da nasıl ki
kalmadı eser
Kapıldık madem bir kez bahtın rüzgârına
Kolbastı mıydı yoksa dünün lehçesi?
Küheylan bekçisi şehrin
Geçit vermedi gitti güleç yüzlü
seyrine günün
Gecenin peçesine sinen ruhu
Soldan sağa hazır ol da geçen ömrün
ufku
Geldik geleli dünyaya
Ne oldu sanki gün yüzü görmedikse?
Gül mizaçlı teyzeler amcalar
Çocukların masumluğunda
Saklı tutulası reçeteler
Nasıl ki selamın ve kelamın tadına
doyum olmaz
Bir şiirden çıkıp da yola
Şiirsel döngünün rozeti imgeler
İmleci ise sevginin
Yaşasın şiirlere bandık yüreği
Şiirsel teyakkuz
Şiiri yol bilen şairin cübbesi
Ne çıkar ki içine sığmadıkça cüssesi
Elbet taşar da taşar bedeninden
şiirler
Aşılası bentler
Bir lamba vazifesi gören şiir ve şair
Yanıp sönen ışığın ta kendisi
İçimizden dökülen sözcükler
Reva gördükçe Mevla
Rakımına sonsuzluğun kondurduğumuz
kadar
Yüzlerce dize
Diz dizeyiz işte şiirlerin sevecen
heceleriyle
Köpüren dalgalar
Yatışan ruhlar yaklaştığı kadar
O limanda demir alan şair
Şiarı umut ve sevgi
Şen sesinde kalemin
Ütüsüz sevdik seveli şiiri ve evreni:
Kat çıktığımız göğün mavisi
Ket vuramazlar asla bize
Meşk eyledikçe şiirlerle.