Dokunma bana yağmur titredim yeterince Dokunma bedenime kar yağmış saçlarıma Umudumu güçlendir dökülüp ince ince Can sun bereketinle şefkate açlarıma. Yönüm Allah’a doğru ellerim göğe açık Yalvarıyorum sana yıkılan dünyamdan çık. Kendimle yürüyorum ıssız bir patikada Uzaklaştı dostlarım suya düştü huzurum Ölüme mahkûm oldum bin türlü entrikada Toprak çeker içine anlatılmaz bu durum. Doğruluk mu mertlik mi söyle bu mu kabahat Kırılmış bir kanatta uçarak gitti rahat. Dokunma bana yağmur gözlerime dokunma Küle dönen dünyayı seyredeyim bir daha İstemem senin olsun bana güzellik sunma Engelle doğmayayım yepyeni bir sabaha. Kapkara bir çukurda etlerimi sökeyim Yok demiştim var ise günahımı dökeyim. Çelik telle örülmüş içinde bir kozanın Yaşıyorum yıllardır olur muyum kelebek Bu son haykırışıdır son çığlığı ozanın Bu halde mi kalırım hayatım bitene dek İstemem isteyemem yitirmek inancımı Bilir misin kim çaktı yüreğime sancımı? Dokunma bana yağmur bakışımdan uzak dur Ferhat mıyım deleyim engelleyen dağları İlk önce sen sakinleş sonra beni de durdur Yeniden çağırayım geçip giden çağları. Yaşamaktan bezdirdi alnımdaki bu çamur Temizlemem imkânsız dokunma bana yağmur.
( Dokunma başlıklı yazı Afet Kırat tarafından 5/28/2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
