Bir Gülün Ardından
Ney üfler iştiyak ile bir Mevlevî dede.
Saçların dökülür avuçlarıma seherde.
Bir siyah gül açılır vedaı simgeleyen.
Bırakıp gitsen de yerin gönlümde güzide.
Ellerin gelir hayallerime beyaz ince.
Yoksun ya yer kalmadı yüreğimde sevince.
Zaman bir kalbur yüreğimden hüzün eleyen.
Taşıyamaz hasretimi ne şiir ne günce.
Duyulurdu billûr suların sesi sesinde
Gül kokardı sinemi kavuran nefesinde.
Kayıp gittin göğümden ve beni mahrum ettin.
Gönlüm sana koşan bir yılkının yelesinde.
Gülden güzel güller adının dibacesinde.
Senin kokun var cümle çiçek usaresinde.
Salın gönlünce ey yâr gönlümün bahçesinde.
Yok senin emsalin gamzeler efsanesinde.
Zaman ki saçlarından esip giden bir rüzgâr.
Artık gönül sayfamda bir senin efsanen var.
Hep seni çağrıştırır baharda erguvanlar.
Gül dibaceli adın dudağımı yakan nar.
Ney sesiyle su sesi ruhumda. harmanlanır
Yüreğimdeki sevdan gün geçtikçe harlanır.
Seni güller içine daima bildim rana.
Aşkın has iklimine kervanım katarlanır.
Ankara,06.04.2010 İ.K
(
Bir Gülün Ardından başlıklı yazı
İbrahim Kilik tarafından
6.04.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
