Fikirler Arasındaki Derin Uçurum
Bazen fikirlerle gerçek arasında derin uçurumlar vardır, bu
gerçeği görmek için ben kaç defa düşmekte olurken fark ettim sayısını
bilmiyorum. Kelimelerle oynayan insanların gerçek kelimeyi gizleyerek yalan
kelimeleri ekleyince gerçeğin yerini tutan budur derken ne yazık ki tutmuyor
yerini. İnsanlar nedense çıkarı için anlatınca kullanılmayan yalana sarılmış
sırıtan kelimeleri kullanınca artık kelimelerde yıpranmış haliyle insana bir
gülümsetme yaşatmıyor çünkü yalana sarılmış gizlenilmiş nefreti insana sunan
insanlar bizim onunla hayli yol aldıktan sonra,bizde var olan değerleri yavaş
yavaş çalarak bizi hüsrana uğratıyor,çok hüsrana uğradım!
Aradan geçen yıllardan sonra fark ettim lakin geç değildi,
yeniden kendimi fikrimi yokladım yanlışa gidiyordu rot balans ayarları bozulmuş
güzel bir tamire gerek vardı vardım tamir eden kitaplarımın şiirlerimin yanına
kitaplarıma yeniden aklımı resetleyerek yeniden bilgi ile doldurdum.
Kelimelerin anlattığı manayı silerek yanlışı yükleyerek sunanlar sömürmek için,
dilin aldatıcı büyüsünü kullanarak şirin görünerek yaklaşarak aldatmasının
sonucunda hezeyanları da çok yaşadım. Diyorum ki her insanın bir öyküsü mutlaka
vardır, lakin her insanın bir şiiri yoktur, şiirlerle süslemiş bir bahçesi de
yoktur.Şiir yazamasak ta şiirleri gönlün içine almak kurumuş toprağa serperek
yeşillendirmek çiçeklerin açmasını sağlamalıyız çok okumalıyız çok!Tüm
güzellikleri al senin olsun geriye kalan bana yeter.
Yazarken yorulmak olsa da yazmak yorulmak bana düştü okumak
size düştü,bin bir kelimelerin hüneriyle size yazdım kendimi,önce kendimle
donattım ışıldayanları size gönderdim.
Yazarken karanlığa karşı yazım
Darmadağınık eden ne varsa ona kızdım
Bin bir şeytanlıkla bakan gözüne tükürdüm
Yoğun yanlış vardı doğru ile onu karşılaştırdım
Tam olanı kesip satanlar vardı eksik eksik
İnsanın aklı başka yerlerde olursa böylesine hezimete
uğratabiliyor, bu da tecrübe olarak dönse de insana birçok şeyi alıp götürüyor!
İlk başta gizli olanı saklı fikri nasıl bilebilirdim ki? Buna bende olmayan
birikim ya da saflığımın sonucunda gülümseyerek yaklaşanların sırtımda
bıçaklamasına neden oldu da diyebilirim. İşte insan insanın kalbinde
gizlediğini bilemiyor Rabbimden başka lakin her şeyi bilen Rabbim kalbinde kötü
şeyleri insana sunanın cezasını da elbet verecektir bundan kaçışı yoktur. Bu
günden sonra anlamak işime yaradı geç olsa da. Şimdiden sonra Rabbim yardımıyla
bana engel olmaya çalışanlara engel olacağım, belki tecrübe için gerekliydi ben
önüme çıkan kılavuzu istemeyerek sen çekil kenara ben tek başıma yürürüm demem
de buna davetiye çıkarmış oldu.Güzel bir fırsattı imanın önüme çıkarak nefsimin baskısına
kapılarak biraz kenara çekil dememdeki edepsizliğin sonucunda yaşadıklarım bir
ders olarak karşıma çıktı.Şimdi anlayarak farklı şeyleri okuyarak şiirle yoluma
devam ederken Rabbime şükürler ediyorum,yanlış yoldan alarak düzgün kendi hak
yoluna çevirdi. Bazı kazanma hırsıyla yaşayanlar bizi aptal sanarak soymaya
kalksa da bizim saf dünyamızın düzenin bozmaya çalışsa da buna farklı fikir ve
düşüncelerimle artık izin vermem,bazen her şeyin istediğimiz gibi olmadığı bu
dünyada,istediğimize engel koyanların bizlerin birlikteliğiyle Rabbimin
yardımıyla son bulacağını biliyorum. Anlıyorsunuz ben değil mi,hepimiz bizi
çarkları arasında ezmeye çalışanlardan kaçsak ta bazen o çarkın arasında
eziliyoruz.Aslında insan iyi duygularla doludur onu saf dışı ederek kötü olanı
içine koymadıkça.İnsanın mayasında vardır dürüstlük lakin insan bu çıkarı için
onu kullanmayarak kapısını kapatarak ezmenin kazancına göz dikerek almanın
kapısını açar!İnsanız zamanla alışmak gerekmiyor değiştirmek gerekiyorsa da tek
başına olmuyor,hep birlikte tek ses tek yumruk olmayınca çözüm süreci uzuyor
çıkmaza giriyor.İşte bu zamanlarda pahalılıkla maddi sıkıntılara girerek bu
sıkıntıları çekiyoruz,maaşımıza gelecek zammı beklerken umarım üretici ve
satıcılarda zammı almadan yeni bir zamla bize şoku yaşatmazlar umarım.
İnsanız güzel olana alışmak istiyoruz herkesin gülmesini
mutlu mesut olmasını istiyoruz bunun neresi kötü acaba? Neden bunun önüne
engeller koyarız ya da koyana ses çıkartmayız? Önce bunun cevabını kendimde
bulayım sizlerde yazınca okuyarak bir harmanlayayım. Bizde var olan unutmak kötü
olanı unutmak için vardır,iyi olanı çıkarıp onu unutmak için değildir ki,
yanlış mı düşünüyorum acaba? Yanlış olanları unuttuğumuz iyi olanı
hatırladığımız zaman her zorluğun üstesinde Rabbim yardımıyla geliriz buna
inanıyorum. Dili çözülür kifayetsiz kalan sözcük ve kelimelerin, gölgeler ki
karanlığıyla gelirken kaçışır dehlizlere, sihirli sözcük olan “kardeşliğimiz”
aydınlatır tüm karanlık yanlarımızı, gün doğar gönül şehrimize gülüşlerimizle
neden olmasın? Gönül içinde hatıralarımızı taşıyan gemi, hatıralarımız seni
diri tutmuş mutluluklarımızla bak uzaklarda yeniden gülüşlerimizi bize getirdin,
hoş günlerin neşeli kapısını açtırdın gönül limanımızda.
Gönül mekânını gezdim adım adım
İçinde kalsın dedim gülüşünle adım
Bütün âlem bizsiz içi bak ne kadar boş
Çekil önümüzde ey boşluk biz geldik
Biz geldikte hoşlukla dolsun bu âlem
Rahman elbet boşa vermedi bu ele kalem
Var git et boşluk sarmasın bizi artık elem
Fikrin çilesini çekerim elimde iken bu kalem
Benden olsun okuyan tüm fikir çilesini çekenlere selam
Gürültülü şehrin kalabalıklarında neşelerimizle
kahkahalarımızla hep yaşamamız dileğimle vesselam selamlarımla.
Mehmet Aluç