Gün güneþi üstüne giyiyor

Ufaktan bir yaðmur çiseliyor

Aniden sarsýlýyor zaman

Toprak, kuþlar ve insan hüzün doluyor.

Kum taneleri topluca intihar ediyor

Olay yerini aydýnlatýyor bir yakamoz

Ýki martý, bir yengeç ve birkaç istavrit þahit sadece

Gökyüzü tuval gün batýmý son poz.

Baþladý ve bitti ne olacaktýysa iþte

Ne bekliyordum ki? Ne bekledin ki?

Su, hava, toprak arada biraz zaman

Ya böyle ýpýslak ya da bundan biraz daha kuru belki.

Mavrigan