GELMEDİN

Gelmedin;
En güzel ağaçlarda çiçeklerim soldu.
Her an gülen gözlerim yaşlarla doldu.
Yüreğim paramparça, sensizlikle mahvoldu.
Kan karıştı sözüme, yüreğimin acısı dilime vurdu.

Gelmedin;
Bereket abidesi kar buralara yağmaz oldu.
En keskin ateşler yüreğimin içinde yanar oldu.
Bu aciz bedenim sensizlikle yandı, kül oldu.
Gözlerim görmez, kulaklarım duymaz oldu.

Gelmedin;
Mavi gökyüzü maviliğini kaybeder oldu.
Umut rüzgarları bu taraflara esmez oldu.
Ayrılık fırtınası yüreğimin en derin yerini vurdu.
Ruhum yok oldu, sol yanım durdu.

Gelmedin;
Fani vücudum seher vaktini beklemez oldu.
Sensizliğin korkusuyla tüylerim diken diken oldu.
Yağmurlar, dolular en sert haliyle beni buldu.
Her güzelliğe açık kalbim bir hışımla durdu.

Gelmedin;
Ruhum ölümle yaşam arası ince bir çizgide durdu.
Sevda, tutku, sevgi hepsi tarih oldu.
Bu fani dünyada yüreğim erkenden yok oldu.
Yokluğun bana büyük bir tuzak oldu.

Ve sen hâlâ gelmedin.

Abdulkadir EKİN 







( Gelmedin başlıklı yazı Kadir0105 tarafından 16.07.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu