Körebe
Örtülü üstüne kıyametin perdesi,
Saklısın sende de gözden uzak bir yerde.
Ortada dönüp dursada tüm oyunlar,
Bir yanını hep gizledi nedense.
Güllere dokunmadan daha,
Dikenler takılı kaldı gönlüne,
Bir uydurma masalın içinde,
Körebe oynadı hep seninle.
Tutup elinden pervasızca,
Karanlıkları mesken seçtirdi.
İsyana maruz kalmamak icin,
Ara sıra sana tatlı ,
bir şerbet içirdi.
Ne yer suçlu bunda nede ay,
Aleve verilmiş sanki,
Tutuşmuş bahçeler bağlar.
Kaçaçak yerin ne tarıfi var,
Ne de yazıldı bu güne kadar.
İsyanın sinerken içine,
Önünde körebe ye koşuşur,
Yine Çocuklar..
Görünür hal ortada,
Durum aşikar,
Anlasanda kim inanır
Binde bir olacak
O kadar..
Tutuşup yanarken Arş-ı Alem,
Gaipden gelene dönüktü yüzün,
Bir acı seda boğulurken,
secdede.
İnanma diyen telkini duyar.
Hala yüreğin..
Soluksuz kalarak beklediğin her an,
Kendiliğinden kaybolur duyduğun figan,
Sonuca yazılmış gördüğün hüsran
Ahını alan kaç kişi vardı? ,
Hala aklında kalan..
Ümit Seyhan
(
Körebe başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
4/9/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
