İbrahim ve Nemrut 2
Nemrut bu adı üstünde
Nemrut acımasız zalim gaddar
Kan bürümüş gözlerini
Kan içmeye adamış kendisini
Kan denizinde yüzmek işi gücü
İşi gücü masumların kanına girmek
Ama olmadı Nemrut olamayacak
Elbette zulm sürmeyecek sonsuza kadar
Sonsuza kadar sürmez hiçbir zulüm ey Tağutlar
Elbet size karşı bir İbrahim gelecek
Her Nemrut’un bir İbrahim’i olacak
Her Musa’nın bir Firavunu
Her Firavunun bir Musa’sı olacak
Olmalı olması mukadder
Allah zulme razı olmaz elbette
Olmayacak
Zulm ile devlet abat olmaz olmayacak
Olmadı bu kez de
Nemrut’un düşmanı büyüdü Nemrut’un evinde
Büyüdüğü gibi Musa’nın Firavunun evinde
Azer ki Nemrut’un veziriydi
Put yapıyor duruyordu Nemrut şeklinde
Ve insanları zorluyordu tapınmaya
Bu putların önünde
Onun tek işi buydu
Buydu onun tek işi
Zalime yardımcı olmak
Azer’in karısı sakladı karnındaki bebeği kocasından
Doğurdu onu bir mağarada ağladı acısından
Büyüttü o’nu gizlice Azer’den ve Nemruttan
Gün geldi büyüdü serpildi
Büyücek bir çocuk oldu
Artık ortaya çıkarmak gerekti onu
Daha fazla sürdüremezdi bu sırrı saklamayı
Başka yerden öğreneceğine
Ondan öğrenmeliydi
Dedi
Bu senin çocuğun
Azer kızdı öfkelendi
Aldı götürdü onu Nemrut’a
Al öldür bunu dedi
Bu o kahinlerin haber verdiği çocuk
Gizlice büyüttü onu bir mağarada sakladı
İşte al bu senin düşmanın
Benim ocağımda boy verdi
Öldür onu ne istersen yap
Ben sana tapmaktayım
Ben senin emir kulunun sen benim Tanrım
Tanrısın sen ne istesen yaparsın
İster serbest bırakırsın bu diriltmek olur
İster öldürürsün bu senin hakkın
Nemrut dedi getir onu bana
Onu itaat ettiririm ben kendime
Azer tuttu elini küçük İbrahim’in
Getirdi Nemrut’un yanına,
Al işte bu senin kölen
İter secde ettir kendine ister yok et
Secde etmezse eğer halkın en büyük Tanrısına
Nemrut dedi ey İbrahim
Ben yeryüznün Tanrısıyım
Senin annenin Babanın
Hayır dedi İbrahim sen en ufak bir şey bile yaratamazsın
Yalan söylüyorsun sen yalan
Sen zavallı birisin
Benim Tanrım Allah’tır
O yemez içmez uyumaz
Doğmamış ve doğrulmamıştır
Oysa sen de bizim gibi
Yiyor içiyor ve uyuyorsun
Kadınlarla yatıyor çocuk ediniyorsun
Benim Rabbimin hiçbir şeye ihtiyacı yok
Oysa sen ihtiyaç duyuyorsun her şeye
Yediklerini çıkartıyorsun
Üşüyünce elbiseye yanınca serinlemeye ihtiyacın var
Sen muhtaç sen zavallı sen aciz sen korkak birisin
Şimşek çakınca korkuyor içki içince sapıtıyorsun
Sen muhtaç sen zavallı sen aciz sen korkak birisin
Ben böyle bir tanrıya inanmam
İnanmam böyle aciz böyle zavallı bir Tanrıya
Tanrı dediğin
İhtiyacı olmaz hiçbir şeye
Her şeyi o yaratır
Noksanlıklardan münezzehtir münezzeh
Senin gibi kahin sözüyle
Günahsız çocukları öldürmez
Kıymaz o zavallılara
Korkmasaydın bunu yapmazdın
Korkmasaydın böyle davranmazdın
Tanrıya kimse zarar veremez
O kadir-i mutlaktır
Sen bana bile zarar veremezsin
Bir yarar da sağlayamazsın
Senin gücün yetmez
Ahmet KEMAL
Ahmet Kemal