Nemrut odunları yığdırdı dağ gibi
Aylarca odun toplattı kölelerine büyük bir ateş yaktırdı
İbrahim’i o ateşe atmak için ve büyük bir tören yaptı
Bir adam getirdi öldürttü bir adam getirdi affettirdi
İşte dedi ben yeryüzünün en büyük Tanrısıyım
İşte kullarımdan birini öldürdüm şimdi ben
Birini de affederek dirilttim ey İbrahim
İbrahim dedi benim Tanrım yoktan
Var eder bu bir vardan yok ettiği gibi
Ama sen edemezsin en küçük bir şeyi bile
Yaratmaya güç yetiremezsin sen zavallı aciz birisin
Büyüklenmektesin eğer sen tanrıysan
Benim tanrımın güneşi doğudan doğar
Ve batar batıdan eğer gücün yeterse senin
Sen de batıdan doğur güneşi doğudan batır
Yok yapamazsın yapamayacaksın elbette
Acizliğini ilan etmelisin edeceksin bu yerde
Zavallı aldattığın halkın önünde yeryüzünde
Nemrut kızdı köpürdü bağırdı çağırdı
Mancınık diktirdi ve İbrahim’i attırdı o ateşe
Şimdi sen görürsün dedi görürsün yanınca bu ateşte
Bana yalvaracaksın yalvarmaya vaktin bile olmayacak
Anlayacaksın benim en büyük Tanrı olduğumu
Anlayacaksın putumun en büyük put olduğunu
Tapınmak isteyeceksin tapınamayacaksın
Başkaldırının bedelini ödeyeceksin canınla
Emretti Nemrut attılar ateşe İbrahim’i
Allah ateşe serin ve selamet ol dedi
Serin ve selamet ol dostuma Halil’ime
İbrahim’ime serin ve selamet oldu ateş
Güllük ve gülistanlık oldu ateş İbrahim’e
Serin sular akmaya başladı ateşler içinde
Yeşil yemyeşil vadi oluştu ateşler içinde
Güllük ve gülistanlık oldu ateş İbrahim’e
Nemrut seyrediyordu sarayından İbrahim’i
Gördü şaşırdı olan biteni İbrahim ateş içinde
Serin ve selamet olmuştu güllük gülistanlık
Nemrut seyrediyordu sarayından İbrahim’i
Ve görüyordu İbrahim’in yanında biri bir adam
Konuşuyordu onunla sohbet ediyordu enikonu
Yalnız değildi orda İbrahim yalnızlık ta çekmiyordu
Ve görüyordu İbrahim’in yanında biri bir adam
Hem ateş te ateş değildi gül ve yeşillikti üstelik
Bir ırmak akıyordu ateşin ortasından hayret
Ve balıklar yüzüyordu içinde iri iri keyifle
Hem ateş te ateş değildi gül ve yeşillikti üstelik
Korktu Nemrut korkusu arttıkça arttı
Çıkarın onu oradan dedi onun dini
Yayılacak bu bir mucize olacak halkın gözünde
Korktu Nemrut korkusu arttıkça arttı
Zaten öyle biliyorum ben Tanrı değilim
Ama bundan sonra itiraf etmek nafile
Sarsılacak imparatorluğum
Ben bu durumdan memnunun
Dediğini yaptılar ve İbrahim’i
Attılar Nemrut’u ülkesinden
İbrahim de hicret etti buradan
Yeni ülkeye doğru anlatmak için öğretisini
Ahmet KEMAL
12.04*15 (21.45)
Ahmet Kemal