KAYIP! 

Ömre perçinli güven kayıplarım 
insan manzalaralari ile dopdoludur benim 
Bir yürek susmaktan yorulur mu ? 

Yorulmusluğumu hecelerle temizlerken 
buldum kendimi  şimdilerde 
En önemli hislerimin kaybından doğdu 
huzura uzanan gönlümün elleri.

İnzivaya çektiğim sessizliğin 
heybesinden damlıyor harfler 
Toplayıp diziyorum dilimin paslı ipine ..

Dağ tepe dümdüz, 
yokuşlar da yokluğun izbe avlusu, 
duymadığınız çığlıklara set çekip,
izlerini sürüyoruz göz bebeklerimize . 

Hayatın teninde sevgisizlik örgüsü, 
cağlarında ilmek ilmek akmakta..

Gönlümdeki manzara tepeden tırnağa arsızlığa bürünmüş, 
sil sil alınmıyor bir türlü. 

Anılara gömülen çocuk bakışları, 
mahsunluğu parçalar gönül evini..

Attıkça cümleleri,yakamoz ürperir, 
med cezirin yanakları al al..
Gel gülen yüzüm, bende ömürlük kal..

Zira çağlayanın tenini perçinledim 
göz bebeklerime ..

Buharlaşan gönül penceremden, 
suretleri çözmeye çalışmaktan bitap düştü gönlüm..DDD 
Derya Dender  7 Ağustos 2022....14:03
( Kayıp başlıklı yazı Derya Dender tarafından 8.08.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu