Online Üye
Online Ziyaretçi
TRİYOLE
Işığa çıkıyoruz üstü karanlık
Gün soldu ve ben ölüyorum işte
Gözlerim gözlerini arıyor
Dünyada bir sen varsın
sanki bir de ben
Ötesi karanlık biliyorum
Ben sana esenlikler diliyorum
Sen gençsin güzelsin diyorum
Ben maziden kalma bir anıyım
Geç kaldım aşk için biraz
Ben kendimi biliyorum
Seni aniden karşımda görünce
Gizli gizli iç çekiyorum
Sen taptaze bir hayatsın
bunu biliyorum
Ben doğa tutkunu ben büyük bilge
Üstüne çiğ düşmüş çiçekler topluyorum
Ben sana tutkunum
Kendimi aşklara adadım bir kere
Bir aşktan bir aşka yuvarlanıyorum
Düştüm Mecnun gibi çöllere bu kez
Sen benim Leylamsın bunu biliyorum
TRİYOLE 2
Ben derin biraz uzun biraz köşeli
Aynı bizim sevdamız
Bu deniz biraz derin biraz dalgalı
Sanki bizim sevdamız
Aşkın yolu burdan geç
Biz bize kaldık işte sen beni seç
Şairler her gün aşık olur
Doğar aşkla yeniden değil şimdi geç
O güzel gözlerin
Yolumu keser
O güzel dudakların
Beni benden koparır
Başka diyarlara giderim
Seni alır giderim
Sen benim Leyla’m ol derim
Ben Mecnunun olayım