Çayımın Buğusu
Bir gül sima her sabah çayımda buğu buğu.
O doldurur içimde aşk adına boşluğu.
Gül adına girizgâh, derde ilaç soluğu.
Sanki gölette yüzen nazlı asil bir kuğu.
Çayımı yudumlarım hep onun hayaliyle.
Zarafet ve incelik adres onun eliyle.
Dokunur yüreğime hep nemli kirpikleri.
Beni kendine bağlar o demlik güzeliyle.
Şimdi yanımda olsa bir acı çay demlese.
Onun dilinde eşsiz çok sevdiğim peltek se.
Mekan da eşsizleşir erisem nefesinde.
O hem gönlüm kuğusu hem çayımın buğusu.
Semavere har odur demliğime dem bazen.
Kirpikleri aşk yazan menendi yok bir nazan.
Bardağa katre katre güzelliği dökülür.
Gözleri dupduru su ve çayımın buğusu.
Ben onun hatırına acı çayı can bildim.
Çayın her yudumunda uğruna sel sebildim.
O narin elleriyle zehir sunsa içerdim.
Hem gözlerimde nem o hem çayımın buğusu.
Cevrine tutunduğum ömrümün tek kuğusu
Ankara,12.04.2010 İ.K
(
Çayımın Buğusu başlıklı yazı
İbrahim Kilik tarafından
4/12/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.