Menzilsiz Mesafeler
Neden düçar olunur, gönül kıyametine ?
Yanılıp ta düşme sen, içimin gurbetine !...
Olmadık saatlerde, hergün kalkılır zilsiz,
Ufka karşı ufuklar, mesafeler menzilsiz...
Her kapı arasından, baş gösterirken hırsız,
Yorgun atlar bekliyor, güzellerse sabırsız !
Gönlünde gül derenler, bakmazlar hasılata,
İyi yap seçimini, her yol çıkmaz vuslata !
Ayın parlak yüzünde, gün tarar perçemini,
Birgün yola düşersen, açarak gel içini...
Basmadan yürümeli, karanlık gölgelere,
Dikenli de olsalar, takılmalı güllere...
Ucunda ölüm olsa, gidilir seve seve ;
Kaç kez yamine yatsan, tutmuyor gönül tövbe...
Nasıl gün usanmasa, doğmaktan ve batmaktan,
Gönül neyi dilerse, budur aklına yatan !
Dağılır saç bağımız, dökülür yüzümüze,
Oysa kaç düğüm vurur, aklımız gönlümüze...
Kalmasın diliyorsan, kavuşmamıza engel,
Besle körpe tayları, aklını bırakta gel...
Karanlığa yaklır, aklımız elfeneri;
Gönülle mümkün olur, geçmek mesafeleri...
Nerden karşıma çıktın, bu karda, fırtınada?
Geçmişini bırak, gel, tarandığın aynada...
Buralar çok karanlık, alışsan uykulara,
Geçerken köprümüzden, bakma acı sulara...
Çöküyor ıssızlığı, yine gamda gurbetin,
Bir kere sev de olsun, elimden kıyametin !...
(
Menzilsiz Mesafeler başlıklı yazı
HayrettinYazcı tarafından
12.04.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
