YUSUF’U KARDEŞLERİNİN KUYUYA ATMASI




Yusuf’u alıp gitti kardeşleri 
Otlatmaya davarları 
Yakup ki sürü sürü davarları vardı 
Açıldılar kırlara 
Dağ bayır aştılar 
Gide gide vardılar bir kör kuyuya 
Dediler atalım Yusuf’u suya 
Önce bir güzel dövdüler 
Ağlattılar iyice bir üzdü 
Ler 
Tüm intikamlarını aldılar 
Kıskandıkları baba sevgisinin 
Sen misin dediler 
O eşsiz güzelliğin 
Yüzünden hiç sevgi görmedik biz 
Biz ki 11 kardeşiz senden başka 
Senin kadar sevgi görmedik toplamda hepimiz 
Döve döve hınçlarını aldılar ondan 
Aldırmadılar ağlamasına 
Acımadılar gözyaşlarına 
Önce gömleğini yırttılar 
Sonra orada bulup öldürdükleri bir hayvancağızın kanını 
Akıttılar ve sürdüler gömleğine Yusuf’un 
Ve sonra sonra tutarak yaka paça 
Attılar onu kör bir kuyuya 
Boğulsun diye dibindeki suya 
Yusuf tutundu kuyunun kenarına elleriyle 
Vurdular düşsün diye ellerine o pis ayaklarıyla 
O temiz insana kıydılar pis yürekleriyle 
Ölür dediler o Burda 
Biz de kurtuluruz ondan böylece 
Sevgili oğlu alınınca elinden 
Sevgilisi oluruz babamızın birden 
Allah korudu Yusuf’u 
Tutundurdu bir çıkıntıya kuyu içinde 
Düşmeden dursun diye yakın bir yerde yukarıya 
Orada kaldı bilmem kaç gün 
Gelip gittiler yokladılar 
Yaşayıp yaşamadığını bilmek için 
Ölür diyorlardı ölmedi 
Kuyunun dibi yılanlıydı 
Yılan sokar diyorlardı sokmadı 
Telef olur nasılsa diyorlardı 
Açlıktan ve susuzluktan 
Olmadı 
Allah korudu onu 
Tüm kaza ve belalardan 
Koruyucusu Allah olursa kişinin 
Kimse bir şey yapamaz ona 
O katil ruhlu kardeşler 
Akşam eve gidiyorlardı 
Babalarına yalanlar üstüne 
Yalan uyduruyorlardı 
İnanmasını bekliyorlardı 
Yaşlı babalarının 
Gömleği gösteriyorlardı 
Yaşlı babalarına 
Baba ağlıyordu durmadan 
İnanmak zorunda kalıyordu çaresiz 
Boyun eğerek kaderin ağır yüküne 
Akşamları ekleyerek yalanlarına bir sürü daha yalan 
Sabahları gidiyorlardı Yusuf’u attıkları kuyuya 
Yusuf’un akıbetini görmek için 
Zevk alıyorlardı onu böyle gördükçe çaresiz 
Aldırmıyorlardı yalvarmalarına 
Eğleniyorlardı 
Haz alıyorlardı onu böyle seyretmekten 
Yalvarmalarına olumsuz karşılık vermekten 
Vakta ki bir kervan göründü uzaktan 
Çıkarıp kuyudan sattılar onu 


04*04*15 
Ahmet KEMAL

Ahmet Kemal

( Yusuf’u Kardeşlerinin Kuyuya Atması başlıklı yazı EDİP GÜL tarafından 8.11.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu