Evrenin kızı yürümeye başladı
Konuşmaları netleşti
Bir yaşını doldurmuştu
Kalem tutabiliyor
Şekiller çizebiliyordu
Bağımsızlığa adım atmıştı
İki yaşına girerken
Artık dişlerini fırçalayabiliyor
Üç tekerli bisiklete binebiliyordu
Tek ayak üstünde durması da cabası
Üç yaşın güzellikleri işte
Ne harika idi çift ayak zıplamak
Ne harika idi geri geri gitmek
Kendini durdurabilmeyi de bellemişti
Böyle geçti dört yılı
Ve yardımlaşmayı öğrendi
Ailesini sevindirmeyi öğrendi
Hem de tek başına
Beş tane mum üfledi
Genç bir kadın oldu altısında
Çocuk ölmüştü artık
Bez bebekle tanışamadan
Yakan top oynayamadan
Evrendeki altı yaş çocukları yas tuttu
Mevzu din üzerinden okundu
Mevzu siyaset üzerinden okundu
Masalara meze oldu
Söylemlere kurban oldu
Ama
Kimse kendi üzerinden okumadı
Bıraktık çocukları bir kenara
Büyük büyük laflar ediyoruz
Çok büyük laflar
Biz büyüğüz
Hem de çok büyüğüz !
Çocuk da küçüktür
Hem de çok küçük
Ne tekke bilir ne zaviye
Ne demokrasi bilir ne özgürlük
Ne din ne iman
Ne insan hakkı ne yaşam hakkı
Çocuktur ya
Sadece çocuk
Hepsi bu
Küçücüktür
Bir Allahımız var
Tüm kainata hakim
Tüm inançlara hakim
Tüm olan bitene hakim
Cümlemizi sorgulayacak
Kimseyi ayırt etmeden
Hükmünden sual olunmaz
MCU
Kıymetli arkadaşlar dile getirilmeden köşe bucak kaçılan malûm konuya ilişkin yazmak istedim. Yapılacak siyasi yorumları derhal sileceğim, bilginiz olsun. Kimse şiirden; özellikle maneviyat üzerinden ve/veya karşıtlığından nemalanmaya kalkmasın lütfen.