Sarılaci Bir Gün
Kuşandık sarı laciyi Saraçoğlu yokuşlarında...
Siyah çoraplılardan doğan bu sevda büyüyor omuzlarımızda büyüyorr
Efsana 100 yaşında taraftarıyla şanıyla...
Birgün girsek biz mezara gözümüz kalmaz arkada evladıma miras bu sevda...
Kadıköy sahilinden mabede çıkana kadar bunu kaç kere söyledim bilemiyorum kalbim deli gibi atıyordu bu heyecan anlatılmaz heralde.Kimi sevglisiyle buluşmaya giderken bu duyguyu yaşar kimi uzun zamandır görmediği annesini gördüğün de bir çocuk ise çok sevdiği bir oyuncağa sahip olduğunda...
Yürüdüm yürüdüm ve işte gördüm.Karşımdaydı ama uzaktı da.Gözlerim doldu o kadar mutluydum ki...Gözümü hiç ayırmadan yürümeye devam ettim Fenerbahçe Şükrü Saraçoğlu Stadyumu yazısını okuduğumda dünyalar benim oldu.
Stadın etrafında benim gibi binlerce insan vardı.'Hanginizin sevdası benim ki kadar büyük?' dedim onlara içimden.'Hanginiz aşıksınız bu renklere?'...
Aramalar,bilet kontrolü ve içerdeyim...10 basamaklı bir merdiveni çıktım ve kollarımı açtım.İşte buradayımmm dedim.
Alkışlar,ıslıklar,tezahüratlar...bu kadar çok sesi daha önce hiç duymamıştım.
Her güzel şey gibi bu dakikalarda çabuk bitti.Ben de evin yolunu tuttum...
(
Sarılaci Bir Gün başlıklı yazı
beyza-yurt tarafından
15.04.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
