Tablo 2 Enstantane



Dostlar
Bir zamanlar
Benim de
Irmaklarýn çaðýldadýðý
Bir vadiydi yaþamým

Bir gün ansýzýn
O gülü kucakladým
Ýhtirasla sarýldým ona
Bulunca onu tatsýz tuzsuz
Yitip giden pýrýltýyý
Onulmaz sevinci
Olanca hýzýmla kaçtým
O dünyadan
O yýkýk o harap yerden tiksindim
Ey cahillik ey yoksulluk ey saflýk

Sizinleydi tüm yaþantým
Varým yoðum dünyamdýnýz þenliðim
Beynimdeki düðmeleri kopardým
Rüya neymiþ hülya neymiþ aný ne
Sevinçler yasakladým ümitleri yok ettim
Ýçimdeki o canavar kudurdu
Benliðimde ne buldumsa mahvettim
Tükenirken þeytanlara emrettim
Yok edin suçlarýmýn izini
Çýðlýklarý durdurdum aðlayýþý susturdum
Tanrým talih yetmedi
Bataklarý yurt edindim umutlarý savsakladým
Çýlgýnlýklara sarýldým koyuldum
Tanrým talih yetmedi
En sonunda hakikati anladým

Yokladým çizgisini geçmiþ günlerin
Dönmek için yeniden o günlere
Doyurmaktý kursaðýmý niyetim
Ýyiliktir o
Al bir serüven daha sana
Bir sansar olarak kalacaksýn sen
Diyen oydu tanýdým þeytan
Beni taçlarla aðulayan altýn
Kahrol olanca ihtirasýnla
Diyerek
Haykýrdý o iðrenç gülüþüyle
Ýþte bencil bunacaksýn sen
Koskoca bir budala


Ama þeytan býrak beni
Daha körpe birini bul ben bittim
Ýsteme artýk benden
Korkunç günah iþlemememi
Ben
Bir kaç arýk sayfa için
Bu çokça kirlenmiþ ömür defterini
Yýkýp kül edeceðim

Ahmet Kemal