Çocukluğumu bıraktığım yerlere gittim
Anılarımızı konuşalım istedim
Konuşacak kimse kalmamış
Anılar çekilmiş,
Anılar ölmüş,
Anılar mutsuz
Şırıl şırıl akan serin sular
Ayağıma batan çakıl taşları
Biz hep burada olacağız diyen siz değil miydiniz
Simdi neredesiniz
Göller, dereler çekilip gitmişsiniz
Ne söylediniz
Kurbağalara, helikopter böceklerine
Onları ölüme mi terk ettiniz
Bak çimenler de kurumuş
Oturmaya yer bulamadım
Islak mendil, çocuk bezi dolmuş
Koca taşlar yerinde duruyor
Çok sevindim
Saklambaç oynarken arkasına saklanırdık
Üstlerine çıkar otururduk
Sevdiğimiz kızların ellerine
Likenlerinden kına yapardık
Şimdi yalnız ve mutsuzlar
Derelerin, ormanların şarkısı susmuş
Birkaç kuş kalmış
Onlarda ağıt yakıyorlar
Yok olan arkadaşlarına