Kapitalizmin Mahallesi
Umuda özlem köşe başlarında,
Kaç bıçkın delikanlı voltalardı,
Saçları biryantinli,
üstlerinde hep ütülü gömlek
Kaçmak için fırsat ararlardı.
Kenar mahalle sakinleri diye tanınırlardı,
Etraflları örülü duvarları
Bir türlü aşamazlardı,
Hayat burda başka akardı.
ya ana ya baba kırkından sonra hasta yatardı.
Devletin okulu parasız ama,
bir yerden çölmeyi takardı.
Kimin çocuğu isen onun gibi yaşarsın kuralı,
Burda hiç bozulmazdı.
Kalabalık vaadlere çok alıcı çıkardı,
Kaderde vardır belkisinde,
Kaç umut karanlıkta batardı.
Oysa kaderin çizgisi buraların altını çizer,
Ya kenara değer ya degmez ,
Aslında selam bile vermezdi.
Buralarda doğan her bebek gözünü ilk
Kireç boyalı yıkık duvarlara açardı,
Yıldızı gökyüzünden de zaten,
doğunca kayardı.
Gariban sürüsüne,
yeni yeni taze kan akardı.
Sanmayın bunlar basit insanlardı.
Kodamanlar bunların üstünde yaşarlardı.
Karın tokluğuna bunlar dünyayı omuzlar
Zaten yenik başladıkları hayattı,
Hep yenik yaşarlardı
, hayal kuranları ise
Ateşde yanarlardı.
Şeytanın en insancıl maskelerinin altında,
Kanla beslenen vampirler yaşardı.
Gösterdiği yola yığınla insan akar,
Birbirlerine çatarlardı.
Karğaşandan düşen başların kanı
Ceplerine akardı malum sıcak kan,
insanı sıcak tutardı..
Ümit Seyhan
(
Kapitalizmin Mahallesi başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
19.04.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
