Kimse hiçbir şey yapmadığı için kusursuz biri sayılamaz.
Çünkü hiçbir faydalı iş yapmamak başlı başına bir kusurdur.
Bazı insanlar hiçbir işin ucundan tutmaz, risk almaz, üretmez, kimseye
faydası dokunmaz. Dünyada yiyici, tüketici, kirletici ve fazlalık olarak yer
kaplar sadece.
Halbuki insanın aşağılayıcı gözle baktığı o hayvanlar bile her birinin
mutlaka bir faydası dünyaya bir katkısı vardır. Bunu bütün canlılar için
genelleyebiliriz ama her insan için genellemek mümkün değildir.
Halbuki insan harekete ayarlıdır. Gözleri var görmek için. Kulakları var
duymak için.
Elleri var iş yapmak için. Akılları var düşünmek, fikir ve çözüm üretmek
için.
Ayakları var yürümek istediği yere gitmek için. Kalpleri var sevmek ve
merhamet etmek için. Vicdanları var adaletli olmak için. Dünyası var yaşamak
için.
Ağızları var yemek yemek, su içmek ve hayatta kalmak için. Dilleri var
hayır konuşmak için. İnsan olarak var dünyayı imar etmek için.
İnsan olarak var kulluk etmek için. Çünkü insan özgür iradeli, iyiyi kötüyü
seçebilen, öğrenebilen, bilgi üretebilen, tercih yapabilen, akıl, bilinç,
vicdan ve şuur sahibi bir varlıktır. İşte insan bunları doğru yerde, doğru bir
şekilde kullanmadığı, sorumluluğunu yerine getirmediği zaman kusurlu, zararlı
bir varlık olabilme özelliğini taşıyor.
İnsanların her şeyleri varken hiçbir şeyleri yokmuş gibi yaşamaları niçin?
Sen söyle niçin?