Hasretinle Yanarken
Sen gidince dört yörem ıssız çöllere döndü.
Dizde derman kalmadı gözlerimde fer söndü.
Avuçlarımda yandı zamanın geleceği.
Vuslatın perileri ardın sıra dövündü.
Gümrah akan ırmaklar kurudu akmaz oldu.
Hüzün yağmuru yağdı sümbüller güller soldu.
Takvimlerde eridi günler haftalar yıllar.
Hasretinle yanarken ömrün miadı doldu.
Gidince sen bir sızı sardı bağrımı benim.
Kimse sormaz hâlimi yok merhaba diyenim.
Dağ başlarında öksüz akan çeşmeler gibi.
İçimde çağlar aşkın sükut eder inlerim.
Kuruyan pınarlarda bir katreni aradım.
Bir yangının içinde kayboldum adım adım.
Gittiğin günden beri , hasretin sönmez ateş.
Sana susuz uykusuz öylesine yaşadım.
Adın güle girizgâh bedenin gül fidanı.
Senden sonra neyleyim al sineden bu canı.
Gelsen samanlık seyran bal olur acı ayran.
Sen gidince gül emsal attım inci mercanı.
Ankara,18.04.2010 İ.K
(
Hasretinle Yanarken başlıklı yazı
İbrahim Kilik tarafından
19.04.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
