Yer küre titrerken oldu zelzele
Kalplerde açarak dev yarıkları.
Feryatlar ağıtlar vermiş el, ele
Gözlerde yaş oldu fay kırıkları.
Doğan güne kara bulut ağınca
Yüreklere türlü dertler yığınca
Hayaller üstüne karlar yağınca
Mevsimde kış oldu fay kırıkları.
Baharları geçti açmıyor güller
Yaprakları döktü kırılan dallar
Umutlar tükendi tıkandı yollar
Hüzünlü düş oldu fay kırıkları.
Dayanılmaz olan başa gelince
Enkazın altında canlar kalınca
Sağ kalanlar saçlarını yolunca
Bağırda taş oldu fay kırıkları.
Fakir köy evinde zengin yalı da
Yan yana verdiler canla malı da
Keder derya olmuş Anadolu da
Dertlerde baş oldu fay kırıkları
Cehalet takarken başa taçları
Mağlup bitiriyor bilim maçları
Fıtrata yükleyip bütün suçları
Kaderle eş oldu fay kırıkları.
A.Kadir YALDIZKAYA