İnsan yaratılmışım, ne kadar şükretsem az
"Ekmek elden su gölden" yiyorum, içiyorum
Mülkün Padişahına yine ediyorum naz
Vicdan terazisine, baktım mı şaşıyorum
Zalimlerin yüzünden, musibetler yağarken,
Savaş ve depremlerde çoluk çocuk ağlarken,
Bunca masum insanlar tutacak dal ararken,
Yara mı sarıyorum, fitnemi kaşıyorum ?
Sayılı saniyeler, güvenme nefesine.
Kuvvetliyim diyorsan hele bir vur nefsine.
Ölüm dolaşıyorken herkesin tepesine,
Nasıl görmezden gelip, haddimi aşıyorum
Ellerim arasına aldığımda başımı.
Diyorum kara toprak, neden verir aşımı?
Vicdana vurduğumda sertçe mihenk taşımı;
Anlıyorum Dünyada ne için yaşıyorum.
Bazen kendime bile ''ben bu olamam.'' derim.
Sahibinden habersiz, nasıl elmayı yerim.
Hemen toparlanırım, suya düşer şekerim.
Anlarım benliğimde düşmanı taşıyorum.
Tefekkür etmeliyim, yaşamayı ölümü.
Dara düştüğüm zaman kim tutuyor kolumu?
Rabbimin buyrukları gösterirken yolumu;
Nereye kişniyorum, O'na mı koşuyorum?
Düşününce anladım çok yönlü bir varlığım.
Meğer bu yüzden imiş genişliğim darlığım.
Belli ki sınav imiş hastalığım sağlığım.
Hata yaptığım zaman kendimi taşlıyorum.
...Bu iç hesaplaşmayı tavsiye ediyorum
Mustafaoğlu İlyas(
Kendimi Taşlıyorum başlıklı yazı
Mustafaoglu tarafından
1.03.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
