Online Üye
Online Ziyaretçi
Bu dünyaya diz sürmeden
Boşa döndüm anlamadım
Yazın sonu güz görmeden
Kışa döndüm anlamadım
Yer yerinden oynadıkça
Toprak küstü çiğnedikçe
Bol günahta kaynadıkça
Aşa döndüm anlamadım
Cenk verirken açık kolda
Özüm buldum kırık dalda
Kör gözümle doğru yolda
Şaşa döndüm anlamadım
Omuzladık bütün yükü
Dal zannettik çürük kökü
Ağızlarda otuz iki
Dişe döndüm anlamadım
Görününce mintanı ak
Ter büründü korkan şakak
Şehir, kaza, cadde, sokak
Köşe döndüm anlamadım
Önemliydi her bir konu
Yaşamadık güzel anı
Görününce yolun sonu
Başa döndüm anlamadım
Kör nefsimi kul seçince
Araf kaldım dil sürçünce
Üzerimden yel geçince
Taşa döndüm anlamadım
İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
Söke/Aydın