Deprem
Azrail geçti yanımdan pürtelaş
Rüzgarı düşürdü beni taş merdivenden
Kim bilir kaç kişinin canını almaya gidiyordu
Bastıkları yer ayaklarının altından alınan
Damları çöküp altında kalanların
Bir anda yayılan ölümün keskin kokusunda
Karanlıkta toz toprak içinde soluk alamazken
Feryat ettim arkasından
Yetimin öksüzün
Anne ve babasını
Eşini arkadaşını arayanın
Evladını kaybeden anne babanın
Sevdiğinin arkasından
Gördün mü sel olan gözyaşlarını
Çığlıkların içinde yıkılmış evleri
Çıkan yangınları
Duydun mu gördün mü perişan halimizi
Aldın yanına yakınlarımızı gidiyorsun
Enkazların arasında
Kahkahalarla gülerek dans ederken
Duydu feryadımı, ciddileşti aniden
O çürük evleri satın alan sizlerdiniz
Beni suçlayıp bozma sakın keyfimi
Insanda azdır aklı olan
Akıl olandaysa bilgi bulunmaz
En sevdiğim şey
Seyretmektir akılsızların aczini
Duamız çoktur, yetmedi mi acaba?
Söyleyin öküzlere sallamasınlar başlarını
Bombaları patlatıp kırmasınlar fayları…
Barbaros İrdelmen
ARŞİV