Online Üye
Online Ziyaretçi
Muhsin Başkan öldüğünde
Mezarda
taşlar ağladı
Süzüldü
al yanaklardan
Kirpikte
yaşlar ağladı
Muhsin
Başkan öldüğünde
Eğilmez
başlar ağladı
Hüzün
çöktü sofralara
Ekmekler,
aşlar ağladı
Muhsin
Başkan öldüğünde
Baharlar,
kışlar ağladı
Bütün
uzuvlar yas tuttu
Kirpikler,
kaşlar ağladı
Muhsin
Başkan öldüğünde
Yârânlar,
eşler ağladı
Kırklara
karıştı yiğit
Yediler
beşler ağladı
Muhsin
Başkan öldüğünde
Buz
tutan düşler ağladı
Ellerden
düştü kalemler
Heceler,
fişler ağladı
Muhsin
Başkan öldüğünde
Yaralı döşler ağladı
Yarıda
kaldı ne varsa
Bitmeyen
işler ağladı
Muhsin
Başkan öldüğünde
Yaramda
şişler ağladı
Lokma
geçmedi boğazdan
Ağzımda
dişler ağladı
Muhsin
Başkan öldüğünde
Dolular,
boşlar ağladı
Garipler
kanlı yaş döktü
Hâlinden
hoşlar ağladı
Muhsin
Başkan öldüğünde
Göklerde kuşlar ağladı
Yüreğimdeki
acıyı
Yazarken
tuşlar ağladı
M.
NİHAT MALKOÇ