Dalmıştı dünyanın şatafatlı yüzüne!
Korku yok sanki, kök salmıştı yeryüzüne!
Ne çok çabalamıştı oysa yokuşuna düzüne!
Ağlayarak geldi, ağlatarak gidiyor işte!
Çocukluk gençlik yılları ihtiyarlıkla kayboldu
Korkuya dair ne varsa bir bir içine doldu
Yokluk ne acı terketmek eşi dostu arkadaşı
Gül gibi yüzü bir kaç dakikada soldu.
Hani deriz ya; "inna lillahi ve inna ileyhi raciun"
Ne güzel bir teselli tekrar buluşmanın adresi bu!
Korkunun ecele faydası yok vadesi gelen gider.
Son nefesin korkusuyla bu can sahibine döner.
Ahmet Teker